a druga, tak jak jego spodnie, małe pętelki. Jego pomysł przyjęto bez entuzjazmu, a nawet wyśmiano. Nie poddawał się jednak, znalazł wreszcie tkalnie we Francji, która zgodziła się pomóc mu w realizacji tego przedsięwzięcia. Z jednym z tkaczy stworzył bawełnianą taśmę z haczykami. Okazało się jednak, że jej produkcja na skalę przemysłową wymaga bardzo skomplikowanego sprzętu. Szukając prostszego rozwiązania przez przypadek zauważył, że poliamid pod działaniem światła podczerwonego usztywnia się. Spostrzeżenie to umożliwiło mu produkcję taśmy pokrytej haczykami na masową skalę. Pojawił się kolejny problem, jak nazwać nowy produkt, początkowa nazwa „taśma zatrzaskowa” była zbyt skomplikowana. George de Mastral bardzo polubił dwa słowa angielskie velvet (aksamit) i francuskie crochet (haczyk), łącząc te dwa stworzył aksamitny haczyk – velcro (dziś jest to zarejestrowana nazwa handlowa Velcro USA). Velcro zaczęło konkurować z wynalezionym pod koniec XIX w. suwakiem. Już u schyłku lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku produkcja taśmy samosczepnej sięgnęła 55 milionów metrów rocznie. Obecnie produkuje się nie tylko znacznie większe ilości, ale również wiele rodzajów rzepów o różnym przeznaczeniu i parametrach.